رفیق هادی آزاد

رفیق هادی متولد اراک بود. 17 سال بیشتر نداشت. اما شور و عشق بزرگی در سر داشت. رفیق هادی، رفیقی پر شور و با استعداد و فعال بود و در حرکت عظیم کارگران و زحمتکشان کشورمان علیه رژیم سرمایه داری شاه شرکت فعال داشت. بعد از انتشار سلسله بحث های راه کارگر به سازمان ما پیوست و یکی از فعال ترین و پر شور ترین رفقای ما در اراک بود. او در پخش و تکثیر اعلامیه های راه کارگر، فروش نشریه، تبلیغ در مدرسه و خیابان و … نقش فعالی به عهده داشت و زبانزد همۀ رفقایش بود.

رفیق حبیب الله احمد جبدراقی*

حبیب در سال 1339 در شهرستان مشکین شهر (از شهرهای آذربایجان) متولد شد. او در جریان مبارزات توده ای علیه استبداد و ستم اجتماعی در سال های انقلاب از جوانان رزمنده و پرشور بود که علاوه بر فعالیت در سطح شهر، در سازمان دهی مبارزات دانش آموزی نقش به ویژه برجسته داشت. رفیق حبیب که پس از قیام با انرژی بیشتری در تشکل های انقلابی دانش آموزان شرکت داشت، به موازات ارتقاء آگاهی سیاسی و مبارزاتی اش و با پی بردن به عمق اپورتونیسم رو به رشد در درون سازمان فدائی – که بعدها به انشعاب بزرگ در آن منجر شد- پس از انتشار اولین شمارۀ نشریۀ «راه کارگر» به سازمان ما پیوست و به تبلیغ و ترویج خط انقلابی آن همت گماشت.

رفیق مصطفی بیگلری

رفیق مصطفی بیگلری در سال 1336، در یک خانوادۀ روشن فکر تهرانی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در تهران به پایان رسانید، او که از اواخر دورۀ دبستان از طریق مطالعه – که به آن علاقه بسیاری داشت – به ماهیت رژیم شاه پی برده بود، با اولین جوانه های جنبش دانش آموزی به مبارزه علیه دیکتاتوری پیوست. مصطفی در سال 55 برای تحصیل در رشتۀ برق و الکترونیک وارد دانشگاه صنعتی شد، اما از ورود وی به دانشگاه یک سال نگذشته بود که طوفان انقلاب شروع شد. یک سال آشنائی وی با سنت های انقلابی جنبش ترقی خواه دانشجوئی، مصطفی را در جستجوی سمت روشنی برای جنبش خیابانی توده ها مصمم تر ساخت.

رفیق عباس بیگلری

صمیمیت، توانائی در سازمانگری، خلاقیت و پشتکار و برخورد کمونیستی با هر گونه انحراف، اینها خصائلی بودند که رفیق عباس بیگلری را در محیط موفق و در میان رفقایش محبوب ساخته بود. رفیق عباس در سال 1334 در خیابان مولوی از محلات پائین شهر قزوین متولد شد. به دلیل فوت پدرش در 2 سالگی، او از همان ابتدا با فقر و محرومیت آشنا بود و چیزی نگذشت که در عین کودکی مجبور شد برای امرار معاش خانواده اش به کارهایی از قبیل عملگی، شاگردی بنا، نقاشی ساختمان و غیره بپردازد. او با ذهن خلاق و علاقۀ شدیدی که به درس خواندن داشت، توانست پی گیرانه در کنار کار، تحصیلات خویش را نیز ادامه دهد و سال 53 در رشتۀ طبیعی دیپلم بگیرد. سپس به سربازی رفته و بلافاصله پس از اتمام آن در سال 55، در رشتۀ معماری داخلی مدرسه عالی ساختمان پذیرفته شد.

رفیق سعید بازرگان

رفیق سعید در سال 1329 در روستای باعباداران از توابع اصفهان به دنیا آمد و دوران کودکی خود را در زادگاه خود گذراند. پس از پایان تحصیلات متوسطه به عنوان سپاهی دانش عازم روستاها شد و در این دوره اولین تجربیات کار سیاسی را با آگاهگری در میان کودکان روستائی به دست آورد. پس از خاتمه دورۀ سپاهی به استخدام وزارت نیرو در آمده و در شرکت توانیر در اصفهان مشغول به کار شد و در همان حال موفق به ورود به دانشگاه و ادامۀ تحصیل گردید.

رفیق پیمان باب الحوائجی

رفیق پیمان کارگر شیشه بر، در سال 1338 به دنیا آمد. پدرش کافه دار بود و با زنی مسیحی ازدواج کرده بود. پیمان مثل بسیاری از فرزندان طبقۀ متوسط و آنها که زندگی شان همواره زیر فشار و تغییر و تحولات اجتماعی دگرگون می شود، بیشتر طعم تلخ زندگی طبقاتی را چشید و کم کم به علل آن پی برد. رشد فکری و آگاهی یافتن او از مسائل مبارزه طبقاتی با شکل گیری جنبش های اعتراضی، اعتصابات و دوران انقلابی سال های 56 – 57 مصادف بود. از همین رو پیمان به محض آگاهی یافتن از علل بدبختی ها و سیه روزی تودۀ مردم، به صفوف معترضین پیوست و در تظاهرات و اقدامات ضد رژیمی دسته های مبارز مردم شهر خود شرکت کرد.

رفیق عباس تنکابنی قزوینی تبار

رفیق عباس در سال 1333 در شهر قزوین به دنیا آمد. هنوز در سنین کودکی بود که پدرش در نتیجۀ بیماری و به علت تنگ دستی و نرسیدن به موقع به پزشک، در گذشت. این مسئله باعث شد که عباس از سن 10 سالگی برای تأمین معاش خانواده اش به کارهائی چون بنائی، نقاشی ساختمان و کارگری روی آورد. او ضمن تحصیل کار می کرد و در همین دوره با رنج و سختی خو گرفت و رشد یافت و آموخت که چگونه باید متکی به خود با سختی ها مبارزه کند.

رفیق نیلوفر تشیّد

در سال 1344 در خانواده ای مرفه در تهران متولد شد. 6-7 ساله بود که با دستگیری برادران مبارزش به دست دژخیمان رژیم شاه، با مبارزه آشنا گردید. او از محیط سیاسی خانواده اش تأثیر پذیرفت و پس از پیروزی قیام بهمن ماه 57، در حالی که کمتر از 14 سال داشت، با جریان های انقلابی و نظرات آنها آشنا گردید و در پی مطالعات و فعالیت های انقلابی اش به «راه کارگر» پیوست.

رفیق احمد ثابت جو

رفیق احمد در خانواده ای زحمت کش در اصفهان متولد شد (حدوداً سال 32). پس از اخذ دیپلم وارد دانشگاه شد و در سال های اختناق ستم شاهی به صف مبارزین جنبش انقلابی پیوست. در سال 52 به دنبال فعالیت سیاسی دستگیر شده و بعد از یک سال از زندان آزاد شده و مجدداً فعالیت خود را ادامه داد. بعد از انقلاب از اولین رفقائی بود که در اصفهان با تشکیل «راه کارگر» به سازمان پیوست و پرشور و بی دریغ به سازمان دهی مبارزات کارگری – توده ای پرداخت. او در جریان فعالیت خود سرمشق فداکاری و شجاعت، و پرکاری و ثابت قدمی بود.

رفیق عظیم جلالی

رفیق عظیم در سال 1326 در یکی از روستاهای دشت مغان به دنیا آمد. در دوران کودکی به همراه خانواده اش به شهرستان اردبیل کوچ کرد. دورۀ دبیرستان را در این شهر به پایان رسانید و بعد از آن در یکی از روستاهای بیجار به عنوان سپاهی دانش مشغول تدریس شد. این دوره برای رفیق فرصت مناسبی بود تا از نزدیک با زندگی زحمت کشان آن دیار به ویژه فرزندان روستائیان، رابطۀ نزدیکی برقرار نماید و از این طریق بر خشم و کینۀ خود علیه رژیم شاه و هم چنین بر آگاهی خود بیافزاید.